Dit jaar was er bij ons een traan.
En deze traan werd gekoesterd door de hele familie, van opa's en oma's tot broers en zusters. De zon scheen op deze dag in haar volle glorie en nadat we het bericht even op ons hadden laten inwerken, zijn we met (een deel) van ons gezin naar het strand gegaan: voetjes in de zee, koppen in de wind en de traan van teleurstelling mengde zich met de zee en droogde vervolgens op. In ons samenzijn was er tijd voor verdriet en naarmate de middag vorderde, loste tenslotte de somberte op.
Met trots kijk ik naar mijn gezin en voel alleen maar liefde voor deze Geslaagde jongelui.
De hemel kleurde al donkerrood en uiteindelijk is de zon in de zee Gezakt om morgenochtend weer aan de horizon te verschijnen. Vol vertrouwen.
Elke dag een nieuwe dag...elk moment een nieuw moment.
Aan het eind van de avond reken ik af bij de strandtent en ja hoor, zelfs de betaling is 'geslaagd'